 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Колькі разумных!
Ніколі ня скончыцца восень.
Як паважаюць сябе!
Не згарае лістота.
Юрад праходзіць па сьцежцы бэтоннае босы,
Ён размаўляе зь нябёсамі.
Ён не самотны.
Колькі выбітных!
А ў лужынах плавае лісьце.
Нехта ілбом сагравае аконную шыбу.
Кветкі ў празрыстай абгортцы гніюць на граніце,
Дзе пасадзіў генэрал пэрсанальную ліпу.
Колькі тут помнікаў!
Восень прастуе праз горад.
Дзеліцца юрад з варонай кавалкам батона.
Людзі вакол мікрафона разумна гавораць
І захлынаюцца розумам ля мікрафона.
Сыплецца дождж і лістота на бедныя душы.
Кроплі на дахах бляшаных грукочуць, што кулі.
Юрад кружляе паміж лістападу і лужын.
Словы нячутныя ў небе над ім патанулі.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
